یادت بماند ناگهانی را که من بودم

طوفان بی نام و نشانی را که من بودم

یادت بماند رنج هایی را که در من بود

خودسوزی آتشفشانی را که من بودم

دنیا ندید و در شلوغی های خود گم کرد

تنهایی بی خانمانی را که من بودم

شاید زمانی عصر تنهایی بنامندش

این بی سر و بی ته زمانی را که من بودم

شاید زمانی یکنفر از نو روایت کرد

اوج و فرود داستانی را که من بودم

این من، منِ شاید هزاران تن شبیهم را

شاید ترا یا این و آنی را که من بودم

عادل سالم

دیگر اشعار : عادل سالم

تاریخ : سه شنبه 93/7/1 | 7:13 عصر | نویسنده : رضا | نظر